من دست خودم نیستم، من دست خودشه، هی منو می بره و برمی گردونه، گریه ام می اندازه، حسودی می کنه، از هماغوشی می ترسه، حتی از به آغوش کشیدن کسی می ترسه، از آدم ها دوری می کنه، از بیرون نمی خواد، بیرونی ها به همش می ریزند و تحلیل های لحظه ای وآشفته می کنه، به جای خودش به دیگری فکر می کنه، شوک لازم داشت تا اینو به من بفهمونه
من دست خودم نیستم