بین حس غریبگی داشتن و راه رفتن با دستهای گره کرده به پشت تو تهران و خیابونهای پر از خاطره ی نوجوونی و جوونی و حس غریبگی کردن تو شهری که دست کم کمتر آشناست و زیبا و پر از دارو درخت تفاوت زیادی هست

من تو شهر خودم هم حس غریبگی داشتم