من با مجموعه ای از ترسهام زندگی می کنم
ترس از تنهایی
ترس ِ از دست دادن وابستگی
ترس از مثل دیگران بودن
ترس از آینده که توش پشیمونی و تاسف باشه
ترس از بهترین نشدن
ترس از بی دست و پایی
ترس از زیر سوال بودن
این منم
منی که در حصار احمقانه ای از ایده آل هام نشسته ام وهیچ کاری نمی کنم
_________________________________________________________________
همیشه معلم بودن رو دوست داشتم و دارم
بهم حس زندگی و بودن میده
_________________________________________________________________
ترسهامو کنار میزارم
با واقعیت مواجه می شم
نظرات
تمامش همون پاراگراف سومه