یادت میاد هزارجا تو کتابا و کلاسا می خوندیم و می شنیدیم در نومیدی بسی امید است
همیشه وقتی تو شرایط بحرانی بودیم آدم بزرگا و ازین آدمای پندگو بهمون می گفتن امیدوارباش
زمان زیادی گذشته و من بزرگ شدم و مثل بقیه شدم
شاید خیلی طول کشیده باشه اما الان همین الان معنی اون قضیه ی بسی امید رو می فهمم
تو نومیدی الان بسی امید رو می بینم
این یعنی دقیقا در همون لحظه ای که از توفان جون ِ سالم به در بردی بدون اینکه فکر کنی چرا توفان شدو کجات آسیب دید لبخند بزنی و بگی
خب کجا بودیم؟
همیشه وقتی تو شرایط بحرانی بودیم آدم بزرگا و ازین آدمای پندگو بهمون می گفتن امیدوارباش
زمان زیادی گذشته و من بزرگ شدم و مثل بقیه شدم
شاید خیلی طول کشیده باشه اما الان همین الان معنی اون قضیه ی بسی امید رو می فهمم
تو نومیدی الان بسی امید رو می بینم
این یعنی دقیقا در همون لحظه ای که از توفان جون ِ سالم به در بردی بدون اینکه فکر کنی چرا توفان شدو کجات آسیب دید لبخند بزنی و بگی
خب کجا بودیم؟
نظرات