می خوام از خواب بیدار شم، همه چی مثل سابق باشه، نه حتی بهتر، مثل وقتی که از مامانم شاکی بودم فقط یا از هوای آلوده و راننده تاکسی های دیوانه ی تهران شاکی بودم، به همون مزخرفی معمول باشه

اما نه این که هست، این فراتر از مزخرف بودن معموله