به عهده گرفتن خطاها یکی از شرایط بلوغه، می دونم اینو، اما واقعیت اینه که من هنوز درگیر کمال گرایی های پدر و مادرم هستم، ذهنم هنوز با همون چارچوب فکر و عمل می کنه، متاسفم که این طوره و متاسفم که با وجود دانش و آگاهی به "خود" م هنوز نمی تونم واکنش هام رو مدیریت کنم و دست کم بتونم از خودم خشمگین نباشم

--------------------

دو سه ساعت بعد : موافق نیستم با دو سه ساعت پیش، خویشتن من داره به روش خودش راه خودشو پیدا می کنه اگر کمتر سرزنشش کنم جریان روان تری هم خواهد داشت